Ooit had ik onderwijsambities, maar ook communicatie in het algemeen en schrijven in het bijzonder vond ik leuk. Een heel persoonlijk blog deze keer over hoe twee werelden samenkomen.
Het schrijven loopt als een rode draad door mijn leven. Ik was op de basisschool de enige in mijn klas die het schrijven van opstellen leuk vond. Bij het schrijven van die verhalen kende mijn fantasie nauwelijks grenzen. Op de middelbare school schreef ik een oorlogsverhaal en kreeg complimenten van de leraar Nederlands voor het gevoel dat ik zo goed getroffen had.
Zo’n dertig jaar geleden sloot ik de middelbare school succesvol af. Waar de docenten ervan overtuigd waren dat ik geknipt was voor het onderwijs, won toch de hang naar schrijven. Ik schreef me in voor de School voor Journalistiek, maar helaas viel de loting niet in mijn voordeel uit. Het verhaal waarom ik toen een baan ben gaan zoeken zal ik je besparen. Via een kleine omweg werd ik communicatiemedewerker, volgde diverse opleidingen op dat gebied en maakte kennis met de vele kanten van de kunst van het communiceren. Ja, het is een kunst, want niets is zo moeilijk als helder communiceren merk ik nog iedere dag, zowel zakelijk als privé.
Om een lang verhaal korter te maken, ik werkte een kleine twintig jaar als communicatiemedewerker en besloot na lang twijfelen in 2011 dat ik toch meer met het schrijven wilde doen. Daarom begon ik in 2012 als zelfstandig tekstschrijver met TekstGevoel.
Op school kende mijn fantasie nauwelijks grenzen, inmiddels is dat veranderd. Ik combineer het vertellen van verhalen nu met gevoel. Gevoel voor taal en gevoel voor de mensen en dingen om mij heen, voor de realiteit. Er bestaat niets mooiers dan mensen helpen om hun eigen verhaal te vertellen, of dat nu offline of online is.
Fantasie blijft, want is de wereld niet veel mooier als je af en toe kunt dromen?
Onderwijs
Ooit was er dus de ambitie om naar de Pabo te gaan, maar er werd toen flink bezuinigd in het onderwijs en het vooruitzicht op een baan was klein. Het werd dus geen onderwijs. Tót ik in 2012 voor het eerst de kans kreeg om gastlessen te geven aan studenten Marketing & Communicatie van het Koning Willem 1 College in ’s-Hertogenbosch. Er volgden meer gastlessen. In het kader van creatief denken en schrijven vertel ik hoe je een interview voorbereidt, afneemt en uitwerkt, waarna de studenten zelf aan de slag moeten.
Afgelopen zomer vroeg iemand mij of ik haar kon helpen met het schrijven van gesprekverslagen en dan met name met de d’s en t’s in werkwoorden. Ik maakte een maatwerkvoorstel en in vijf sessies hebben we de kennis die er al was opgehaald en ‘afgestoft’. Ik beleefde daar veel plezier aan en hoefde ook niet lang na te denken toen ik door Renate Brown en Frank Pietersen van WebsiteWorkshops werd gevraagd voor het geven van een workshop ‘Schrijven voor je website’.
Mensen helpen door het overbrengen van kennis komt toch heel dicht in de buurt van wat je onderwijs kunt noemen. Dan gaat het ook nog om kennis over schrijven, dus uiteindelijk komen voor mij twee werelden samen. Hoe mooi is dat?
Geef een reactie